Pelargonia z grupy Rosebud - Część 1 Sadzimy do skrzynki

Pelargonia z grupy Rosebud - sadzimy do skrzynki

Pelargonie z grupy Rosebud idealnie nadają się do sadzenia w skrzynkach. Dzięki ograniczonej ilości podłoża samoistnie się skarlają. Oznacza to, że przerwy pomiędzy węzłami (przerwy pomiędzy liśćmi, rozgałęzieniami) skracają się i osiągają od 3 do 5 centymetrów.

Powoduje to znaczące zagęszczenie liści jak i kwiatostanów. Pelargonia rośnie wtedy w miarę intensywnie i przy odpowiednim nawożeniu nawozem z mniejszą zawartością azotu, na przykład NPK 10-30-20, czyli nawozem na kwitnienie, rozbudowuje się na bardzo gęsty krzaczek średniej wielkości.

Powoduje to również to, że pelargonia ma zdecydowanie więcej kwiatów (proporcjonalnie do wielkości pelargonii).

Dlaczego?

Pelargonia buduje przecież łodygi kwiatostanów właśnie z miejsc pomiędzy łodygą, a liściem. Im pelargonia ma więcej międzywęźli tym więcej kwiatostanów z nich wypuści.
Nie można tutaj też czegokolwiek odmówić działaniu nawozu na kwitnienie o składzie NPK 10-30-20. Ten nawóz w dawce od 1 do maksymalnie 2 gramów zmusza roślinę do kwitnienia – daje jej odpowiednią proporcję niezbędnych składników i tak naprawdę steruje, po prostu, kwitnieniem – dlatego pelargonie u mnie mają tyle kwiatów.

Część druga będzie o pelargoniach z grupy Rosebud w donicach i o zakwaszaniu podłoża celem zwiększenia pobierania składników pkarmowych.

Ogólne wyjaśnienia:
NPK
- N Azot – odpowiada za wzrost łodyg i liści. Jeśli pelargonia ma wyblakłe liście to brak azotu może być jedną z czterech przyczyn.
- P Fosfor – odpowiada za rozwój korzeni oraz za kwitnienie (zawiązywanie pąków).
- K Potas – odpowiada za wybarwienie i wielkość kwiatów raz za drewnienie roślin.

Międzywęźla – pojęcie dotyczące, w sumie, odległości pomiędzy liśćmi na łodydze. Odległość węzłów może być sterowana poprzez ograniczenie ilości podłoża (a co za tym idzie dostępu do nawozu), ograniczenie ilości azotu w nawozie, cięcie czubków wzrostowych, czy wreszcie poprzez stosowanie skarlaczy (zatruwanie roślin), które są nagminnie stosowane przy masowej produkcji roślin kwitnących.

To tak jak stosowanie Roundup-u na zboża żeby szybciej uschły (a później jemy z tego chleb)… Tylko do roślin kwitnących stosuje się na przykład skarlacz B-NINE zwany regulatorem wzrostu - jest uwielbiany przez Duńczyków i Holendrów żeby sprzedawać nam w marketach niby drobne, kwitnące byliny.

Nie mam nic przeciwko stosowaniu tego w umiarkowanym stopniu. Plus stosowania tego rodzaju preparatów (skarlaczy) znacząco ogranicza ryzyko przemarznięcia pelargonii bo jednym ze skutków stosowania jest zagęszczanie soków w roślinie, co ogranicza możliwość przemarznięcia wolnej wody w łodygach.

Zapraszam do części drugiej - kliknij

Wartość zakupów: 0.00 zł
Liczba produktów: 0

szczegóły

Twój koszyk jest pusty